Fëmija do të kënaqet duke luajtur me ju ose afër jush, veçanërisht në një moshë shumë të vogël. Pjesëmarrja e të rriturve në lojën e një fëmije është shumë e rëndësishme në të gjitha moshat.

Loja është mënyra më e natyrshme që një fëmijë të eksplorojë dhe të mësojë për veten dhe botën përreth tij, të fitojë dhe t’i përmirësojë aftësitë e lëvizjes, komunikimit, marrëdhënieve me të tjerët dhe të nxjerrë përfundime sa i përket lidhjes midis gjërave dhe qenieve.

Leximi me fëmijën është një aktivitet që përfshin në mënyrë aktive fëmijën dhe përfaqëson një nga stimulimet më gjithëpërfshirës të zhvillimit. Ai gjithashtu ofron afërsi me prindin, eksplorimin në formë të lojës, shkëmbim fjalësh, inkurajim, emërtim, përvojë të fortë emocionale dhe mundësi për eksplorim dhe kuptim të objekteve dhe ngjarjeve që rrethojnë fëmijën.

Shkurtimisht, vetë-rregullimi është aftësia për ta menaxhuar sjelljen e vet dhe për t’i kuptuar ndjenjat dhe reagimet e veta.

Fëmijët përtej moshës trevjeçare tashmë janë eksplorues me përvojë të botës që i rrethon. Ata janë shumë kureshtarë dhe shpesh bëjnë seri pyetjesh. Gjithashtu, tani mund të jenë shumë të përqendruar në gjërat që tërheqin vëmendjen e tyre: për shembull, duke ndjekur një radhë milingonash që lëvizin mbi një pemë pranë rrugës që po kalon.

Bisedat e hershme për seksin mund të dërgojnë mesazhin se seksi dhe seksualiteti janë pjesë të shëndetshme të jetës. Është e rëndësishme që fëmijët të ndihen mirë kur vijnë te ju për të marrë informacione të besueshme e të sinqerta. Fëmijët e vegjël mund të duan të dinë se si trupat e vajzave dhe djemve janë të ndryshëm dhe gjithashtu nga vijnë foshnjat. Shpjegojini gjërat me fjalë te thjeshta dhe që fëmijët mund t'i kuptojnë dhe të sigurohen se ato që juve u shpjeguat atyre janë të vërteta.

Pikat kryesore:

Ankthi i ndarjes është pjesë normale e zhvillimit rreth moshës 8 muajshe. Ju mund ta ndihmoni fëmijën me ankthin e ndarjes duke e inkurajuar atë butësisht që të ndahet nga ju. Kjo mund të kërkojë praktikë dhe shpërblime pozitive. Nëse, fëmija e përjeton ankthin e ndarjes më rëndë, në kohë të tejzgjatur, dhe nëse ndërhyn në jetën e fëmijës suaj merrni parasysh të kërkoni ndihmë profesionale.

Fëmijët që përjetojnë zemërim mund të qajnë ose të bërtasin, të bëhen agresivë ose të largohen. Për fëmijët më të vegjël shpërthimet e inatit (tantrumet) ndodhin pasi kanë vështirësi të shprehin emocionet e forta. Fëmijët më të mëdhenj mund të kenë zemërim sepse ata ende po mësojnë aftësitë vetërregulluese. Reduktoni shpërthimet e inatit duke u përshtatur me fëmijën dhe duke e ndihmuar që të flasë për ndjenjat e tij/saj. Strategjitë e sjelljes si ndërgjegjësimi për pasojat e mundshme mund të ndihmojë fëmijët e moshës 3-4 vjeç e lart.

Ju mund të bëni shumë për të parandaluar zënkat e vëllezërve dhe motrave duke i ndihmuar dhe udhëzuar fëmijët tuaj të shkojnë mirë me njërin-tjetrin dhe të gjejnë rrugën më të mirë të zgjidhjes së konfliktit. Ndërtoni themelet tuaja me tetë këshillat tona thelbësore.

Pikat kyçe: Frika nga të panjohurit është normale dhe e zakonshme. Ajo mund të fillojë rreth moshës tetë muajshe dhe zakonisht kalon në moshën dy vjeçare.  Mund ta ndihmoni fëmijën që të ndihet rehat me të panjohurit, duke qenë i/e duruar dhe duke e prezantuar gradualisht me njerëz të rinj. Për fëmijët më të mëdhenj që kanë frikë nga të panjohurit, kjo mund t'i ndihmojë ata në zhvillimin e pavarësisë.